IndexLast Update: 2025-08-06 14:52:55
"Ik ben intelligent, dus als ik jou niet begrijp, ben jij onduidelijk en als jij mij niet begrijpt, ben jij dom. Als ik iets niet begrijp is het onzin en hoef ik het niet te leren."
"Ik ben dom, dus als ik jou niet begrijp, moet ik beter luisteren en als jij mij niet begrijpt, moet ik duidelijker zijn. Als ik iets niet begrijp is het misschien belangrijk en moet ik het leren."
"Ik ben intelligent en ik geloof best dat jij er veel vanaf weet, maar jouw uitdaging is dat jij mij even kort uitlegt waar het over gaat, anders heb ik toch zo mijn twijfel bij die opleiding van je."
"En hoe denk je dat ik dat moet doen? Jou in drie zinnen uitleggen, wat ik in tien jaar heb geleerd? Hadden ze het mij ook wel even in drie zinnen verteld, niet? En stel dat ik het zou kunnen, zou je het dan begrijpen? Je mist de opleiding. Of denk je dat jij in een minuut kunt leren waar een ander tien jaar voor nodig heeft gehad? Als leervermogen en IQ gelijk opgaan, betekent dit dat jouw IQ vijf miljoen keer hoger is dan het mijne. Is natuurlijk mogelijk, klinkt niet heel waarschijnlijk. Daarbij luister je toch niet, want daarvoor vind je jezelf te intelligent en mij te dom."
"Ik ben intelligent en van jouw werk, vermeende capaciteiten en prestaties zie ik niet echt het belang. Gegeven de reorganisatie waaraan we bezig zijn lijk jij ons, voor ons bedrijf, toch minder nuttig."
"Hoezo? Loop even met me mee, dan laat ik het je zien en leg het je uit."
"Is niet nodig, ik begrijp het wel."
"Nee, je begrijpt het niet en je wil het bovendien niet weten, zodat je gewoon door kunt gaan, zonder je iets van werkelijkheid te hoeven aantrekken. Je vindt jezelf kennelijk zo intelligent dat je het niet meer nodig vindt om de werkelijkheid te kennen of je er iets van aan te trekken."
"Zo tevreden met eigen intelligentie dat je onjuistheid of beperkingen van je ideeën en oplossingen niet meer ziet..."
Het nadeel van jezelf intelligent vinden is dat je je minder zult inspannen om het ook te worden, met het risico dat je dommer wordt dan iemand die zichzelf dom vindt. Het nadeel van jezelf dom vinden is dat je minder zult opkomen voor je eigen ideeën. Als deze goed zijn is dit jammer, maar als ze slecht zijn is het beter en voorkomt het dat je onnodig wordt geconfronteerd met je eigen domheid want die kende je al. Mensen die zichzelf intelligent vinden komen natuurlijk wel op voor hun ideeën en staan niet open voor de confrontatie met hun eigen domheid die ze zou kunnen helpen intelligent te worden, bijvoorbeeld in een omgeving met veel intelligente mensen, waardoor je jezelf sneller dom vindt, maar intelligenter wordt. Wie niets weet denkt dat hij alles weet en wie alles weet weet dat hij niets weet. Te dom om te begrijpen dat je dom bent.
Intelligenteren passen zich aan aan dommeren, andersom is immers niet mogelijk. In een discussie tussen een intelligent en een dom iemand zal de intelligente dan ook niet winnen, dit in tegenstelling tot wat je zou verwachten. De dommere kan immers de argumenten van de intelligentere niet begrijpen en deze zullen daarom niet meetellen in het eindresultaat. Wie intelligenter is of meer weet kan zich aanpassen en inleven in de ander en zal daardoor minder sterk zijn en eerder opzij gaan omdat doorgaan met discussiëren geen zin heeft. Pas nadat je zelf klappen gekregen hebt, weet je hoe het voelt en doe je het anderen niet meer aan.
Uiteindelijk zijn het niet de intelligente ideeën maar de ideeën van mensen die zichzelf intelligent vinden die boven komen drijven. Veel testosteron, weinig hersens. En laat mensen met veel testosteron zich nu beter voortplanten.
"Ik ben intelligent. Ik kan twee dingen tegelijk."
"Klopt. Beide half en als het moeilijk wordt, werkt het niet."
"Ik ben intelligent. Ik weet wat jij denkt."
"Jij weet helemaal niet wat ik denk. Jij weet alleen wat jijzelf zou denken in de situatie waarin jij denkt dat ik ben. Jij bent echter niet mij en niet in mijn situatie. Wat jij over mij denkt of zegt, denk of zeg je over jezelf."
"Dat je jezelf intelligent vindt weet ik nu wel, maar weet je eigenlijk wat intelligentie is?"
"Eh, dat is met die IQ tests en als daar een hoog getal uitkomt dan ben je intelligent."
"Ja maar wat meten die tests?"
"Nou, hoe goed je zo een test kan maken en na een paar keer oefenen gaat het steeds beter."
"En wat heb je eraan in het dagelijks leven, aan zo een test?"
"Nou, dat je jezelf intelligent vindt."
"En wat is het dan, intelligentie?"
"Eh..."
Om jezelf intelligent te vinden hoef je inderdaad niet te weten wat intelligentie is. Je kunt het jezelf altijd vinden. Ook zegt jezelf intelligent vinden niet dat je het ook bent. Het zegt alleen dat je vindt dat je het bent. Hetzelfde geldt voor jezelf dom vinden. Dit betekent niet dat je dom bent, al zou dit kunnen, maar dom zijn kan ook als jezelf intelligent vindt. Andersom zegt jezelf intelligent vinden niet dat je eigenlijk dom bent of misschien andersom. Je kunt jezelf prima dom vinden en het zijn, anders had je jezelf wel intelligent gevonden...
Intelligentie is niet hetzelfde als zelfingenomenheid en wat mensen over je zeggen zeggen ze niet over jou maar over zichzelf.