IndexLast Update: 2025-07-31 13:56:54
Ja, ja, buitenlanders moeten zich aanpassen, de Nederlandse gebruiken en taal leren, niet dat Nederlanders die zelf kennen of kunnen en misschien bestaan ze niet eens, maar dat hoeft ook niet. Het is allemaal heel belangrijk. Aan wat echt belangrijk is voor wie in Nederland wil wonen en de reden dat heel veel dingen in Nederland zijn zoals ze zijn wordt echter nauwelijks aandacht besteed.
Rond 1600 was er de 80-jarige oorlog tussen Nederland en Spanje en tussen het Protestantisme en Katholicisme. Twee vormen van het Christelijk geloof. Een aantal mensen, onder wie Willem van Oranje, een voorvader van ons koningshuis, vonden toen dat niemand mocht worden gedwongen Katholiek te worden en ook niet om Protestants te worden. Je mocht geloven wat je wilde, maar je moest anderen dit ook gunnen. Zo kreeg je vrede. Hierop is de Nederlandse samenleving eigenlijk verder gegaan. In Nederland wordt geprobeerd met verschillende afkomsten, overtuigingen, godsdiensten en ideeën in maximale eenheid en vrijheid met elkaar samen te leven. Je mag geloven of zijn wat of wie je wil, maar anderen mogen dit ook. Hieruit is onder andere Artikel 1 van de grondwet ontstaan waarin staat dat je mensen niet ongelijk mag behandelen op grond van wie ze zijn vanwege bijvoorbeeld afkomst of geloof.
Dit lijkt een eenvoudige bepaling, maar hij heeft grote gevolgen en het is moeilijk om er goed mee om te gaan. Een geloof dat oproept mensen met een ander geloof anders te behandelen, zoals te vervolgen of te doden, maar ook willen bekeren is anders behandelen, is bijvoorbeeld direct al een probleem. Zo een geloof roept op tot het overtreden van Artikel 1 van de Nederlandse grondwet en is daarom in Nederland eigenlijk verboden. Ook extreme regels, wetten of straffen, zoals lijfstraffen, zijn niet gewenst. Regels en wetten moeten moeten zo zijn dat geen enkel geloof of cultuur er echt tegen kan zijn. Dit leidt vanzelf tot gematigde regels en gematigde straffen, waar niemand echt voor is, maar waar ook niemand echt tegen is.
Hetzelfde geldt voor extreme ideeën of standpunten. Deze staan met anderen samenleven in de weg en daarom moet men deze vaak loslaten. Een ander punt is dat je in Nederland niet iets kunt verbieden omdat je het niet vindt passen, om wat voor reden dan ook, bijvoorbeeld je geloof. Iedereen mag doen wat hij of zij wil zolang dit een ander niet de mogelijkheid ontneemt ook te doen wat hij of zij wil. Bijvoorbeeld onzedelijke kleding van een ander ontneemt jou niet de mogelijkheid zelf je zedelijk te kleden en mag dus gewoon. Dit is geen domheid of gebrek aan beschaving, maar het idee dat iedereen in maximale vrijheid met elkaar moet kunnen leven en dit vraagt overleg, acceptatie en tolereren van elkaars verschillen, vandaar de neiging in Nederland tot overleg en het sluiten van compromissen en de tolerantie waar Nederland om bekend staat, die echter aan het verdwijnen is of al verdwenen is.
Om het samenleven onafhankelijk van geloof mogelijk te maken is er in Nederland scheiding van kerk (of cultuur) en staat. De kerk of het geloof mag zich niet bemoeien niet met staatszaken en de staat niet met kerkelijke zaken. Staatszaken zijn dingen als bestuur, justitie, gezondheidszorg, werkgelegenheid, wonen, verkeer en onderwijs, die gelijk zijn voor alle mensen, ongeacht hun cultuur of geloof. Bijvoorbeeld in onderwijs gaat het om kennis en vaardigheden die iedereen die in Nederland nodig heeft om in Nederland te kunnen wonen, werken en leven, zoals aardrijkskunde, rekenen, taal of geschiedenis. Dit onderwijs is bedoeld om geschikt te zijn voor alle culturen en geloven. Ook is het vanzelfsprekend dat het zich concentreert op de Nederlandse cultuur en geschiedenis. Het is immers bedoeld voor inwoners van Nederland. Natuurlijk kan aanvullend onderwijs voor een bepaald geloof of cultuur gewenst zijn, maar dit moet dan naast het verplichte onderwijs voor iedereen. Staatszaken zijn voor alle culturen en geloven samen en bepaalde culturen of geloven mogen hierin niet bepalend zijn. Bijvoorbeeld strict Christelijke wetten zijn in Nederland niet mogelijk. Een bijkomend voordeel van scheiding van kerk en staat is dat het misbruik van geloof voor doelen die niet met geloof te maken hebben tegengaat.
Een van dingen die horen bij scheiding van kerk en staat is dat het ongewenst is dat geloof zich manifesteert bij staatszaken. Bijvoorbeeld voor de staat zijn alle kinderen gelijk en bij het openbaar onderwijs is het dan niet de bedoeling dat kinderen toch ongelijk worden door geloofsuitingen, zoals kruisjes of hoofddoekjes. Vandaar dat er een verbod op deze dingen kan zijn. Nederland zou echter Nederland niet zijn, als niet zou worden geprobeerd problemen te voorkomen door hier niet al te moeilijk over te doen en het toch toe te laten. Het gaat immers niet om het rigide toepassen van regels en wetten, maar om samenleven. De stricte regel is echter dat dat het niet mag, niet om het geloven lastig te maken of uit te sluiten, maar juist om te zorgen dat iedereen zijn geloof in vrijheid kan hebben. Dit gaat niet om het beschermen van de meerderheid tegen een minderheid, maar andersom. Het voorkomt dat een kleine groep toch anders behandeld zou kunnen worden, bijvoorbeeld kinderen die geen kruisjes dragen in een klas waarin alle andere kinderen dit wel doen. Niemand mag kruisjes dragen en iemand die geen kruisje wil dragen vanwege een ander geloof valt daardoor niet op en wordt dan niet anders beoordeeld of behandeld. Scheiding van kerk en staat is geen discriminatie maar gaat deze juist tegen.
Iets anders dat hoort bij scheiding van kerk en staat is dat politieke partijen die zichzelf koppelen aan een bepaald geloof, zoals bijvoorbeeld christelijke partijen, strict genomen niet kunnen. Politiek gaat over staatszaken en het idee is dat het geloof daarbuiten blijft. Het idee van deze partijen is natuurlijk dat iemand zijn mening wel degelijk wordt beinvloed door zijn geloof, maar als het gaat om staatszaken mag dit eigenlijk niet. Geloof hoort niet in politiek en politiek hoort niet in geloof. Ook hier gaat men in Nederland natuurlijk flexibel mee om, maar de stricte regel is dat dit soort politieke partijen niet kunnen.
Ook met elkaar in maximale vrijheid proberen samen te leven is echter niet meer dan een uitgangspunt. Men zou de maatschappij ook anders kunnen inrichten. In Nederland doen we dit niet en daarom geldt Artikel 1 van de grondwet en probeert men zoveel mogelijk kerk, cultuur en staat gescheiden te houden. Wie in Nederland woont moet dit weten en begrijpen.